Sprzęgło Saby czyli relacja mechanika (niepraktykującego)

Jestem mechanikiem. Podwójnie dyplomowanym – raz w technikum, drugi raz na politechnice. Ale jestem mechanikiem  jak to się mówi: „niepraktykującym”. No może przez kilka lat serwisując mini-laby czy kopiarki, to byłem takim mechanikiem jak w ASO: podłączyć komputer – odczytać błędy, wymienić (to ważne – wymienić) uszkodzone części, podregulować i coś posmarować.

Żaden mechanik - serwisant/wymieniacz. Nie tam, że z kawałka blachy, pręta czy bednarki za pomocą technologii kowalskich czy obróbki metali coś powstawało. 

Bardzo lubię pooglądać jak np. remontowany (odbudowywane powiedzieć należy) są samochody – patrz „Polskie Porsche” czy „Ferrari w cenie Skody”. Tu cenię pracę Patryka Mikiciuka i jego sposób prezentowania polskich mechaników odbudowujących niemiecką, czy też włoską technikę motoryzacyjną. Przyjemność to dla mnie wielka, siedząc na kanapie oglądać: a to odbudowanie karoserii, a to szlifowanie głowicy, a to to a to tamto. Człowiek się czuje jak by sam to naprawiał, montować czy regulował. Od blacharki, silnika czy sprzęgła.

No właśnie sprzęgła, w niektórych odbiornikach radiowych jest sprzęgło i to bardzo kłopotliwe sprzęgło. 

W SABA-ch Niemcy zastosowali bardzo złożoną konstrukcję - wiadomo miało współpracować z automatyczna skrzynią, … wróć…. z automatycznym strojeniem.  Ja też (tak jak Patryk) zwiozłem do warsztatu Zygmunta kilka takich Sab. Jedna miała je zdekompletowanie, druga pożarte przez cynkową zarazę, no w trzeciej było OK. Ale o tej to nie ma co pisać – jeden wieczór i po naprawie.

Kolega Zygmunt, najpierw się smucił tym co zastał (ja pocieszałem), potem w głowę zachodził (coś próbowałem sugerować), ale jak za robotę zabrał to już tylko jest się czym pochwalić.

Po kolei – radio przywiezione przez mnie spod Kielc, grające i po elektrycznej stronie nie wymagające. Sprzęgło jeszcze przed wyskrzynkowaniem zdradzało problem korozją.

Oznaki korozji talerzyka.

Po wyjęciu było jeszcze gorzej. Jeden z talerzyków (ciekawe zawsze ten od frontu) skorodowany, podobnie jak elementy korpusu, co ciekawe palec wybieraka, że go nazwę) – ok.

A tu wyglądało dobrze.

Zygmunt jako dyplomowany elektryk od wszelkich napięć i prądów, także talentem mechanicznym jest obdarzony. Tak, że dostępnymi środkami, z dostępnych materiałów elementy obudowy sprzęgła w jeden czy dwa dni powstały.

Skorodowany i rozsypujący się element sprzęgła.

Na początku była blacha.

Nabrała kształtu.

Elementy gotowe

Już zamontowane.

Zaprzyjaźniony tokarz z mosiądzu dotoczył talerzyk. 

Talerzyk zwiększył średnice o 2 mm.

W mniej niż tydzień sprawne sprzęgło powstało, roboty i kombinowania było sporo.No może nie wygląda jak fabryczne, bo brak obrabiarek CNC czy drukarek 3D. Ale jak na to co w domowym imadle dało się zrobić - to jest super. Już zamontowane i działające.

Wiem, że Patryk to by ze trzy odcinki o sprzęgle zrobił, a ja tylko jednego posta i to krótkiego. jako uprzyjemnienie - prawie poklatkowy reportaż z montażu.

Wymiana sprzęgła bez rozpinania linek. 

Gotowe.

Jednak polski mechanik (praktykujący) potrafi. Zaprze się i zrobi.

 Wiedzcie, zdolnych ludzi mamy, jak coś tam za granicą sknocą (sprzęgło, silnik czy coś tam innego) to się u nas naprawi.